Marmaris- eve dönüş

Uzun bir eğitim için sandras dağındaydım. Normalde her ay kampın aşşağısındaki kulübeye o aylık erzağımız bırakıldı ama geçen ay erzağımız geledi. Önceki aylardan elimizde kalan baya erzağımız vardı, erzağın birsüre yeticeğini ve yeni erzağın o zamana geliceğini tahmin ettik ama pek öyle olmadı. 8 kişilik eğitim ekibinden önce 2 kişi aşşağı inip ne olduğuna bakmaya gitti. onlardan 1 hafta sonra diğer 2 kişi ve sonra 2 kişi daha... En sonunda yukarda Arif ve ben kaldık, gerçi bizimde neden kaldığımızı bilmiyorum. Giden kimse çadırını veya malzemelerini toplamadı. Çünkü herkez ertesi gün dönmek için yola çıkmıştı, beklemeye devam ederken Arif bir buz çatlağına ayağını sıkışıtıp bileğini kırdı onu aşşaya indirmezsem burda kan zehirlenmesinden ölebilir. Zaten ne kar eriticek gazımız, nede kemirecek bir parça peksimet imiz bile kalmadı. Arifi aşşağı indirmeyi başardım. Ama anakampa geldiğimizde gördüklerime inanamadım. Bütün çadırlar parçalanmış, eşyalar etrafa saçılmış, etraf kana bulanmıştı. Ama bunca kan ve bağzı uzuvlara rağmen etrafta hiç ceset göremedim. Arifi ilkyardım binasına bıraktım ve bir araçla etrafı dolaşmaya başladım. Neyseki birkaç dakika sonra birine rasladım onunda durumu oldukça kötü görünüyordu. Zar zor yürür bir hali vardı, ama one ne olduğunu yada kampta olanları bilseydim arabayı durdurmazdım. Yanına gittiğimde çıldırmış gibi bana saldırmaya ve ısırmaya çalıştı. Ne olduğunu farketmem birkaç saniye sürdü ama beynim bunun gerçekten olmuş olabiliceğini hala bunları yazarken bile kabullenemiyor. Ondan zar zor kendimi kurtarıp Arifin yanına gittiğimde çoktan geç kalmıştım. İlkyardım binasının etrafındaki o "ŞEY" leri gördüğümde Arif için yapıcak birşeyim kalmamıştı. Yüzlercesi vardı hatta bizden önce yola çıkan Hakan ve kızarkadaşı Selini de o "ŞEY" lerden biri olarak gördüm. Beraber birkaç gün önce yemek yedikleri Arife ulaşıp onu yemeye çalışıyorlardı. Şuanda arabayla şehre gidiyorum. Boş bir benzinlikte biraz dinlenip benzin aldım. Arabanın içindeki laptop ve internet sağlıyıcı hayret verici bi şekilde sağlam, ama Laptop ı şuanda şarj edemiyorum idareli kullanmaya çalışıcam. Benzinlikteki polis arabasında bir silah buldum ama şarjöründe sadece 8 mermi var birini kendim için saklasam iyi olucak. O şeylerden biri olmak istemiyorum. Bunu okuyan birileri varsa Şuanda muhtemelen marmariste olucam. Yalancı boğaz çıkışındaki vinsan da AKUT deposunda almam gereken eşyalar var sonrasında güvenli olabilicek biyer bulup tekrar yerimi buraya yazıcam. Umarım benden başkalarıda kalmıştır. Silah, yiyecek ve su bulmalıyım...