Ayrıntılar, Kocaeli

Kurtulduğumdan ve ayrıntılardan sonra bahsedeceğimi söylemiştim;

Biz kampüsten nasıl kurtuluruz diye düşünürken, zombiler içeri girmeye başlamıştı. Artık karar verme diye birşey yoktu. İçeriyi bildiğimden dolayı buranın 3 çıkışı vardı. Birisi ön diğeri arka bir diğeri de hizmetlilerin çalıştığı bölümün ufak demir çıkış kapısı. Daha çok ön kapıya yığılmalarının yanında arka kapıda da zombilerin olduğunu biliyorduk. Arkadaşımı da yanıma alarak hizmetlilerin çıkış kapısı olan yere doğru koşmaya başladık. Bu arada gözü dönmüş yaratıklar insanları yakalamaya başlamışlardı. Bense beyzbol sopam olmasına rağmen korkudan olsa gerek bir kere bile sallayamamıştım üzerlerine...

3. çıkış kapısının bulunduğu odanın kapısına geldiğimizde kapı kilitliydi. Bu oda koridorun sonundaydı ve üzerimize gelen zombilerden artık kaçma şansımız yoktu. Kapıyı ne kadar tekmelesekte açılmadı ama çok hasar almıştı. Arkadaşım "şimdi bittik işte serhan" diye bağırdığı an kapının kilidi içerden açıldı ve hemen içeri daldık. Kapıyı açan arkadaşım kaybettiğimiz arkadaşımız Mert'ti. Benimle merkezdeki arkadaşın evine koştuğu sırada 2 zombinin saldırısına uğradığını ama şansa bir askeri aracın orda olup onu kurtardığını ve buraya getirdiğini anlattı. İşler yolunda gitmeyincede kendisini buraya kilitlemiş. Kapıyı aslında kimseye açmayacağını ama arkadaşım bağırınca bizim olduğumuzu tanıdığını ve açtığını söyledi. Bu çıkış kapısının arkasıda 3-4 metre boyunda normal telle çevrili olduğunu sadece çöp kutularına çıktığını söyledi. O sırada tekmeleyerek hasar verdiğimiz kapılara zombiler dayanmıştı bile...

Kapı zombilerin darbelerinden artık kırılmak üzereydi. Biz dış kapıdan çıkmış bu telleri nasıl geçebileceğimizi düşünüyorduk ama nafile. Zombiler o sırada odaya girmek üzereydi ve bu sefer 2. defa bizi kıstırmışlardı. Dış kapı normal ittirince açılan kapılardan, hem de yarısı cam. Ama 2 kapı kolunun arasına bir sopa sıkıştırsak açılmazdı. Zombiler girmeye başladığı anda beyzbol sopam aklıma geldi ve kolların arasına beyzbol sopamı sıkıştırdım. Bu sopanın bu işe yarayacağı aklımın ucundan bile geçmezdi. Bu onları az da olsa oyalardı. Şimdi biz dışarıdaydık onlar içerde.

Az bir vakit sonra camları indirmişlerdi bile.

O sırada "çocuklar geri çekilin" diye bağıran biri tellerle birlikte arabayla içeri daldı. Telleri yerinden uçuran ve yanımıza gelen kişi Hakan abiydi. Tam zamanında geri dönmüştü ve belkide 2. defa hayatımızı kurtarmıştı.

Arabaya atladık ve ilk başta olduğumuz yere geri döndük. Bizim meşhur öğrenci evimiz...

Geldiğimiz sırada arkamızda bıraktığımız 2 arkadaşımız hala evdeydi ve bir market yağmaladıklarını söylediler. Bol miktarda yiyecek ve suyumuz var. Ev dubleks ve terası var. Burada yeterince güvendeyiz, çıkmayı düşünmüyoruz. Kocaelinde zor durumda olan varsa yanımıza alabiliriz. 6 kişiyiz şuanda.

İstanbul'a gitmem gerek diye çıktığım eve geri döndüm. Bir adım bile ilerleyemedim. Ama ailemle 3-4 kere iletişime geçtim hala iyi olduklarını söylüyolar. Bu beni az da olsa rahatlattı.

Artık beyzbol sopam yok. Ama görevini tamamladı ve hayatımızı kurtardı...